Orangerie Villa Madonna

De restauratie van de Villa Madonna, ons voormalige architectenkantoor, wordt door de huidige eigenaars passioneel verder gezet. Zo kregen wij de opdracht om de oorspronkelijke orangerie te reconstrueren.

Het domein is gelegen op de Spinessenberg langs de weg tussen Ronse en Oudenaarde, net buiten de stad Ronse zelf. Het ligt bijna boven op de top van de heuvel, zodat men vanuit de tuin een panoramisch zicht heeft over de stad die verder in het dal is gelegen.
De Villa Madonna is een eclectische villa uit het midden van de negentiende eeuw, gelegen in een Engelse parktuin met onder andere ook een bakkersoven, orangerie, kolenkelder, enkele andere bijgebouwtjes die waarschijnlijk dienst deden als verblijven voor dieren, een tuinhuis, een boomgaard en een moestuin. Het pand werd grondig gerestaureerd met enkele subtiele moderne ingrepen die het comfort verhogen, zoals een beglaasde inkompartij, de technische installatie werd vernieuwd en een doorgedreven isolatie op de zolderverdieping.
Aan de westelijke zijgevel ligt het groot terras dat wordt omheind door een ijzeren balustrade waarvan het geometrisch patroon en de bloemmotieven duidelijk verwijzen naar de art-nouveaustijl. Aansluitend aan het terras vinden we de vroegere “serre chaude” terug. In het verleden was de serre opgetrokken uit glas, maar deze is in de loop der tijden volledig ingestort.
De reconstructie van de orangerie gebeurt in het kader van het openstellen van het domein voor het publiek in de vorm van een evenementenlocatie met mogelijkheid tot een begeleide rondleiding door het beschermd monument.

Teneinde de nieuwe serre harmonieus aan te bouwen aan de Villa Madonna wordt een historische postkaart gebruikt als leidraad voor het ontwerp. Hierop is te zien dat de oorspronkelijke serre gekenmerkt wordt door een bakstenen sokkel in dezelfde witte gevelsteen met rode banden als de villa zelf, beëindigd door een arduinen dorpel. Tevens werd het oorspronkelijke volume geaccentueerd door een portiek met deuropening die de toegang tussen tuin en serre mogelijk maakte. Deze twee elementen worden gereconstrueerd in de nieuwe serre.
De portiek in arduin wordt centrisch uitgelijnd op de houten erker die de zuidwestelijke gevel van de villa typeert. De combinatie van bak- en natuursteenelementen in de nieuwe “serre chaude” verwijzen naar de neogotische elementen die de villa rijk is. De gebogen vormgeving van het beglaasde deel van de serre is een knipoog naar de art-nouveau elementen van het gebouw.
Er werd geopteerd om de orangerie als een plantenserre te beschouwen en niet als een verwarmde serre zodoende de nieuwe structuur rank en licht te kunnen houden. De profielen worden afgewerkt met een stopverflook om de historische mastiekering van de glasdelen van serres na te bootsen.