Masterplan Parkvilla’s Clairval

Op de site van het oud zwembad van Ronse werd een ontwikkelingsstudie opgemaakt waarbij de inplanting van het zwembad, een vervallen villa en de achterliggende parkzone als vertrekpunt dienden voor de inplanting van vier ‘parkvillablokken’.

Op het projectgebied bevinden zich twee bouwvolumes dewelke beide gesloopt dienen te worden. Het ene is het oud gemeentelijk zwembad, een mastodont die het achterliggende parkgebied van het zicht onttrekt vanaf de Engelsenlaan. Het ander is de vervallen Villa Clairval, een twintigste-eeuwse stadswoning van de textiel industrieel R. Delghust. Deze wordt gekenmerkt door de typische inplanting van de vroegere villa’s die zich langs deze straat hebben ontwikkeld: dieper op het perceel ingeplant en omzoomd door een tuin, waardoor er een zekere fysieke en maatschappelijke afstand tot de straat wordt gecreëerd. De tegenoverliggende Villa Ferrant is hier eveneens een voorbeeld van.
Het zijn deze beide volumes op een grotendeels groen binnengebied die de vormentaal en inplanting van vier woonblokken met 40 wooneenheden inspireerden als parkvilla’s. Dezelfde teruggetrokken inplanting blijft behouden, het bestaande bomenbestand blijft bewaard. De clusters vormen een woonomgeving op maat van de mens. Hoe dieper naar het binnengebied, hoe lager ook het aantal bouwlagen wordt voorzien, als een graduele afbouw naar het park toe.

Door de appartementen in clusters te organiseren kan het groene karakter van het perceel verder sijpelen doorheen de bouwvolumes. Hierdoor gebeurt de overgang tussen straat, woongebied en parkzone gradueel en beheerst. Eveneens blijven de appartementsblokken zo binnen een schaal die door de Engelsenlaan kan gedragen worden. Door de teruggetrokken inplanting nestelen de woonclusters zich tussen het groen en gaan ze ondanks de variatie van drie tot vijf bouwlagen op vlak van bouwhoogte niet in conflict met de bestaande bebouwing.
Er wordt tevens van de mogelijkheid gebruik gemaakt om een trage verbindingsas te realiseren tussen de Engelsenlaan en de Leuzesesteenweg, zodat het risicovolle knooppunt tussen de twee straten kan omzeild worden. Tevens wordt op deze manier het achterliggende parkgebied geactiveerd en kan deze terug een publiek karakter uitoefenen, dewelke door het oud zwembad reeds eigen was aan de site maar sinds de sluiting ervan is verloren gegaan.
De parkeernood wordt opgevangen in een ondergrondse parking dewelke de oorspronkelijke bouwput van het oud zwembad hergebruikt.