Meergezinswoning Ninovestraat

Ontwerp voor een wooncomplex en eengezinswoningen. De site bevindt zich op een knooppunt langsheen een invalsweg rond het stadscentrum en markeert met diens monumentale architectuur het snijpunt van de diverse stadssferen.

De site is gelegen tussen twee straten met contrasterende stedelijke invulling. De Ninovestraat is een belangrijke invalsweg vanuit Brakel die met haar bakstenen burgerhuizen onder hellend dak een zekere grandeur uitstraalt. De Beekstraat is een kleinschalige weg in verbinding met het Muziekbos. Deze is tot op heden verworden tot een ‘desolate’ achterzijde met verloederde loodsen en vrij monotone woonblokken. Nochtans biedt deze straat veel potentieel door haar ligging naast de open groenzone tussen Bruul en het cultureel centrum De Ververij.
Het perceel is quasi volledig volgebouwd en bestaat enerzijds uit een gebouwengeheel aan de Ninovestraat die fungeert als gesloten wand met erfgoedwaarde die behouden blijft en zal worden gerenoveerd tot 4 woningen waarbij de oorspronkelijke façade wordt hersteld. Anderzijds heeft het perceel een ‘achterzijde’ langs de Beekstraat, volgebouwd met loodsen. Tevens bevindt zich in het binnengebied een markant gebouw dat ooit als brouwerij fungeerde en waarvan de erfgoedwaarde nog aanwezig is.
Het ontwerp gaat uit van een herdefinitie van de bestaande stedelijke korrel langs de Beekstraat ten behoeve van de ligging en de oriëntatie. Zo wordt de ballast aan loodsen en bijgebouwen ingeruild voor een residentieel complex dat zich in de hoogte opwerkt tot zeven bouwlagen ten voordele van een ontpitting van het binnengebied.

Het opengewerkt binnengebied wordt onder andere aangewend voor de private tuinen bij de woningen langs de Ninovestraat. Eveneens komt zo de ‘Brouwerij’ terug tot zijn recht en wordt deze opgenomen in het programma van de appartementen.
Het gelijkvloers van het complex werd opgevat als parkeerplint voor het project. Enerzijds wordt hierdoor een storing van de ondergrond vermeden, aangezien deze zich nabij de beek bevindt. Anderzijds wordt zo het residentiële karakter van de meergezinswoning verheven boven het maaiveld, wat de leefbaarheid en bezonning van de laagste appartementen bevordert.
De impact van de meergezinswoning blijft beheerst in relatie tot de omgeving door het grootste bouwvolume op de lagere verdiepingen te situeren en de hoger gelegen verdiepingen slanker te concipiëren, eindigend in een geaccentueerde belvedère die uitkijkt op de stad.
Variaties in volumes, materialisatie, raamindelingen en een gebogen dakvorm als architecturaal accent, maken van het gebouw een karaktervol geheel dat zich statig neerpoot op het snijpunt van diverse stadssferen. De horizontale bandvorming in de terrassen zorgt voor een vervlechting van het nieuwbouwvolume met de omgeving.