Sociaal woonproject Elzelestraat

Dit sociaal inbreidingsproject verwijst qua inplanting en vorm naar de stedenbouwkundige geschiedenis van de stad Ronse. Door het terugtrekken van de gevelrij van de koppelwoningen wordt een gevoel gecreëerd vergelijkbaar met de historische stadvilla’s.

Bij dit inbreidingsproject hebben vervallen woningen en leegstaande winkelpanden plaats gemaakt voor 10 sociale koopwoningen. De pijlers van dit project zijn een stedenbouwkundige optimalisering (heropwaardering van de buurt), een link tussen verleden en toekomst, duurzaamheid en ecologie.
Het project vormt enerzijds een synthese van het stedenbouwkundig en historisch kader van zijn omgeving en geeft anderzijds een vernieuwende impuls in het gebied. Hiertoe zijn reeds aanwezige elementen, zoals lineair versus fragmentair, dakvorm, enzovoort, verwerkt in de opbouw van het ontwerp om deze te laten fungeren als kader dat wordt ingevuld op een hedendaagse manier. De keuze voor ecologische materialen en technieken (zoals thermisch gemodificeerd hout, zonneboilers, FSC gecertificeerd hout, …) kadert in dit concept.
De dakvorm verwijst naar typische sheddaken van de vele industriële panden die de stad rijk is, deze dakvorm is bepalend voor het karakter van de stad. Bij een van de hoekwoningen is een bestaande gevel behouden. Deze gevel is bepalend voor het straatbeeld op die hoek en integreert het project in een ruimere historische context. Dergelijke modernistische gevels zijn eerder een zeldzaamheid binnen het industrieel erfgoed van de stad. Het was dan ook aangewezen deze waardevolle gevel te behouden.

Het project is gesitueerd aan een drukke invalsweg met een onderbroken lintbebouwing. Deze is historisch gegroeid door de inplanting van villa’s tussen de aaneengesloten bebouwing langs de steenweg. De villa’s liggen meestal naar achter gepositioneerd en creëren op deze manier een openheid langs de steenweg. Het project richt zich op deze typische stadseigen structuur en accentueert zowel de lineariteit van het weefsel als de openheid ervan. Door fragmentair drie koppelwoningen in te planten langs de steenweg, en deze dan terug te verbinden, bekomt men een bebouwing die zowel open als gesloten is. Op deze manier wordt de stedenbouwkundige eigenheid van de steenwegen in de stad gesynthetiseerd in het project en versterkt het zijn ruimtelijke draagkracht.
De woningen zijn naar analogie met de historische villa’s naar achter gepositioneerd en zijn voorzien van voortuinen. Zo wordt eveneens de straat ontlast van geparkeerde voertuigen, de wagens van de bewoners kunnen gestald worden op het terrein. De teruggetrokken ligging fungeert ook als akoestische buffer tegenover de steenweg. Zo ontstaat tevens een groen accent dat voor een verademing zorgt langsheen de drukke steenweg.