Woonerf Peperstraat

Dit ontwerpvoorstel voor een inbreidingsontwikkeling van 13 woningen is tot stand gekomen na een ontwerpend inplantingsonderzoek in relatie tot de aanwezige beek en diens landschappelijke waarde.

Aan de rand van het landelijke dorp Zwalm ligt het projectgebied middenin een woonconcentratie in de vallei van de Bovenschelde, halverwege richting Zingem, een gebied genoemd Hermelgem.
Het projectgebied wordt in het richtinggevende gedeelte van het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan aangeduid als een landelijke dorpskern/woonconcentratie met inbreidingsmoglijkheden. Tevens wordt er een contactvlak met beek/dorpskern aangeduid ter hoogte van de Stampkotbeek, dewelke grenst aan het projectgebied.
Het projectgebied kent in het zuidelijk gedeelte een overstromingsproblematiek. Het terrein bestaat namelijk uit een zuidwestelijk laag plateau vanaf de beek tot een talud halverwege het braakliggend terrein, dewelke overgaat naar een licht hellend plateau in noordoostelijke richting.
Via het inbreidingsproject wordt er ingespeeld op de wens tot kernversterking van de woonkernen in Zwalm met behoud van het landelijke karakter van de omgeving. De inplanting is de synthese van de contextuele randvoorwaarden waarbij de inbreiding gelokaliseerd wordt op het hoger gelegen plateau in het noorden nabij de Peperstraat. Hierdoor wordt voldoende afstand bewaard tot de landschappelijke zone langs de beek en diens overstromingsproblematiek.

De woningen worden georganiseerd rond een collectief binnengebied, waarbij twee clusters van rijwoningen zich positioneren in een optimale oriëntatie, met tuinen op het zuiden gericht.
De leefkwaliteit van de woonkorrel wordt verhoogd door zijn teruggetrokken karakter ten opzichte van de straat en sluit daarenboven aan bij de bestaande bebouwing als een logische inbreiding van het dorpachtig weefsel met een kernversterking als resultaat. Zo is er ook een afstand verzekerd ten opzichte van de noordelijke buren wat de privacy en landelijke rust ten goede komt.
De architecturale vormgeving van de woningen ontleent zich aan het landelijke karakter en uit zich in een rustieke baksteenarchitectuur met zadeldak, waarbij het bestaande reliëf samen met de toepassing van de erker- en kapeltypologie een speelsheid brengt in de volumetrie.
Het binnengebied van het woonerf dient tevens als buffer- en overgangszone tussen de straat en het achterliggende groengebied. Zo wordt er bij de buitenaanleg mogelijk gemaakt dat een verdere ontwikkeling van wandelpaden richting de Stampkotbeek het landschappelijk gebied toegankelijk gemaakt wordt voor de lokale omgeving, alsook voor de ruimere regio.